Nedense pasajın o bölgesinde kalebodurlar arasında boşluklar vardı.
Ve ben oralarda ayağım takılacak diye tedirgin olurdum.
Sağlı sollu dükkanlara bakarken düşeceğim tedirginliği herhalde.
Bir nevi renkli bir dünyada dolaşıyordum.
O zamanın renkli dünyası Süner Pasajı idi bizim için.
Uzun bir süre de öyle oldu.
İki sokağı birbirine bağlayan renkli tünel.
Renkliliği pasajın kendine özgü simalarıydı belki.
Kitapçı Ahmet Amca
Kırtasiyeci Ali Amca
Foto Rüya
Kasetçi Işık
Kadın konfeksiyonunda vazgeçilmez Nurten Hanım.
Çocuk kıyafeti için Ayhan Hanım.
Ayhan Hanım ve dükkanı hâla orada.
Bir ömür orada olsunlar.
Çoğu Ayvalıklı için çocukluk anılarının hazinesidir o dükkan ( o pasaj).
Sahi çocukluğumuzdan geriye neler kaldı?
Nasıldı o şiir?
“Affan Dede’ye para saydım
Sattı bana çocukluğumu
Artık ne yaşım var, ne adım;
Bilmiyorum kim olduğumu…”
Yazarın Notu: Bütün o pasaja hayat verenlere selam olsun
