Eğitim konusunda yazmıyorum uzun zamandır.
En son iki sene önce okul gazetesinde eğitime dair bir iki satır yazmışım.
Papalina yolculuğumda ise bu alana dair hiçbir şey yazmak istemedim.
Nasıl olsa ülkemizde eğitimle ilgili herkes her şeyi biliyor.
Ama yine de dayanamadım bir öneri ile geldim.
Bir değerler eğitimidir gidiyor.
Herkesin dilinde.
“Çocuklarımızın kıymet bilen, insani ilişkileri önemseyen, iyi birer birey olarak yetişmesini arzu ediyoruz.”
“Etrafında olan bitene karşı duyarlı çocuklar için değerler eğitimi önemli.”
“Saygı sevgi nesilden nesile kayboluyor.Bunu engellemek için değerler eğitimi önemli.”
“Değerler eğitimini önemseyen ders programları yapıp uygulamaları takip edeceğiz.”
Hepimizin dilinde değerlerimiz ve hepimizin hedefinde nesillere aktarılması.
Ama ne yapılsa ne edilse olmuyor ya da arzu edilen şekilde başarılı olamıyoruz.
Şimdi gelelim benim önerime.
Hem de öyle programlamada çok ders saatine de ihtiyaç yok.
Gelin müfredata bu ülkenin her kesiminin en çok sevdiği ve ismi üstünde hepimizin bir olduğu Barış Manço’nun şarkılarını müfredata koyalım.
İlk ay da “Ahmet Bey’in Ceketi” eserini inceleyelim.
“Bir gün bir yoksul öldü, üzüldü mahalleli
Ama bir kefen parası bulamadı mahalleli
Kul Ahmet dedi yalan dünya, çıkardı ceketini
Örttü garibin üstüne, kaldırdı cenazeyi
Sonunda herkes anladı, ya nasip ya kısmeti”
Haksız mıyım?
