Kolombiya’da, Bogota yakınlarında yürütülen arkeolojik kazılar, insanlık tarihine dair çarpıcı bir keşfi gün yüzüne çıkardı. Bilim insanları, yaklaşık 6 bin yıl öncesine ait kalıntılardan elde edilen DNA analizleri sayesinde daha önce bilinmeyen bir insan soyunun varlığını doğruladı. Bu yeni soy, kalıntıların bulunduğu bölgeye atıfla Checua olarak adlandırıldı.
Genetik Kodlar Checua’nın İzini Sürdü
Kolombiya Ulusal Üniversitesi Genetik Enstitüsü’nden Dr. Andrea Casas, Amerika kıtasındaki farklı bölgelerden elde edilen insan kalıntılarıyla yapılan karşılaştırmalar sonucu, Cundiboyacense platosundaki Pre-Seramik Döneme ait bireylerin yepyeni bir soya işaret ettiğini belirtti. Casas, “Bu daha önce hiç belgelenmemiş bir soy. Checua, bugüne dek bilinmeyen bir insan grubunu temsil ediyor.” ifadelerini kullandı.
Kalıntılar Ne Anlatıyor?
Reuters tarafından aktarılan bilgilere göre, Checua grubuna ait keşifler arasında büyük ölçüde sağlam bir kafatası ve yaklaşık 30 kişiye ait parçalara ayrılmış iskelet kalıntıları yer alıyor. Bu bireylerden altısının genetik dizilimi tamamlanarak detaylı analiz sürecine dahil edildi.
1987 ile 2003 yılları arasında bölgede yapılan kazılarda çıkarılan bu kalıntılar, Panama’daki bazı buluntularla benzerlik gösterse de Checua grubu genetik olarak farklı bir çizgiye sahip. Bu da onun, izole ve özgün bir topluluk olduğuna işaret ediyor.
Kimdi Bu İnsanlar?
Araştırmacılar, Checua’nın büyük ihtimalle izole bir göçebe avcı-toplayıcı toplum olduğunu düşünüyor. Dr. Casas, bu topluluğun yok olmasında iklim değişiklikleri, gıda kıtlığı veya hastalıkların etkili olabileceğini vurguladı. Ayrıca, bu soydan geriye kalan hiçbir doğrudan torunun bugünkü nüfuslar içinde bulunamadığını da belirtti.
Fiziksel Özellikler ve Beslenme Alışkanlıkları
Ulusal Üniversite’den Fiziksel Antropoloji uzmanı Dr. Jose Vicente Rodriguez’e göre, Checua kafatası Bogota platosunda yaşayan diğer topluluklara göre fark edilir derecede daha uzundu.
İlginç bir şekilde, Checua bireylerinin diş sağlığı da dikkat çekiyor. Diğer tarihî kafataslarında yaygın olarak çürük gözlenirken, Checua örneğinde üst çenede apselere rastlandı. Bu, diş kaybının enfeksiyona bağlı gerçekleştiğini düşündürüyor.
Rodriguez ayrıca, bu dönemde yaşanan volkanik patlamalar nedeniyle yüzeydeki besin kaynaklarının zarar gördüğünü ve Checua toplumunun patates gibi yer altı köklerini tüketmeye yönelmiş olabileceğini de ekliyor.
